ذکر زمزمه ای شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها ( 9 شب )
بنگـر ای بابا که پرپر لاله و ریحانه شد قـتلگـاهـم بین دیـوار و در این خانه شد أنا الزهـرا، أنا الزهرا، أنا الزهـرا، أنا الزهرا (۲) ****************************** بنگر ای بابا که دست جانشینت بسته شد بین این دیوار و در پهلوی من بشکسته شد بنگر ای بابا چه خوش حقّ رسالت شد ادا بر زمیـن افتـاده‌ام در پیـش چشم بچّه‌ها أنا الزهـرا، أنا الزهرا، أنا الزهـرا، أنا الزهرا (۲) ****************************** بـنگــر ای بابا دل ذرّیـۀ خود را حـزین اوّلیـن مظلـوم ایـن عالـم شده خانه‌نـشین بنگـر ای بابا که اهل‌بیت تو غـمدیده‌انـد آتش افروزان به اشک دخترت خندیده‌اند أنا الزهـرا، أنا الزهرا، أنا الزهـرا، أنا الزهرا (۲) ********************* کوچه بنی هاشم ********************** غصّه‌های کلّ عـالم در دل ما جا گرفت نانجـیبی بیـن کوچه راه مادر را گرفت انا لمظلوم، انا لمظلوم، انا لمظلوم، انا لمظلوم (۲) ****************************** چون جسارت کرد بین کوچه خصم بوتراب عالم امکان ز غم شد بر سرم آنجا خراب چونکه بین کوچه بالا رفت دست آن لعین ناگهان گردیده یا رب مادری نقش زمین انا لمظلوم، انا لمظلوم، انا لمظلوم، انا لمظلوم (۲) ********************** بیت الاحزان ************************ بیت الاحزان مرا کرد از جفا دشمن خراب گریه می‌کردم در آن، از بی‌کسیِ بوتراب أنا الزهـرا، أنا الزهرا، أنا الزهـرا، أنا الزهرا (۲) ****************************** عالمــی از آب رویِ مـن بگیــرد آبــرو اشکِ من بـاشد سلاحـم در نَبَردِ با عدو بــا دل غمدیــده بهــر نالـۀ غـم پـروری تا اُحُد می‌رفـتم از یثـرب پِیِ افـشاگری أنا الزهـرا، أنا الزهرا، أنا الزهـرا، أنا الزهرا (۲) ****************************** کز سرِ غربت ببین ما کعبۀ غمها شـدیم ای عـموجان بعـدِ بابا ما دگر تنها شدیم پهلویم را پشت در بشکسته خصمِ بی‌حیا دست وَجـهُ‌الله بـستـه شد میـان کـوچه‌ها أنا الزهـرا، أنا الزهرا، أنا الزهـرا، أنا الزهرا (۲) *********************** اذان بلال ************************* ای أذان‌گوی پیمبـر رو به سـوی مـأذنه ای اذانـت تـا قـیـامـت آبــروی مــأذنــه أنا الزهـرا، أنا الزهرا، أنا الزهـرا، أنا الزهرا (۲) ****************************** تو ز کفّـارِ لعیـن بس طعنه‌هـا بشنیده‌ای در رَهِ اسلام و قرآن بس مصیبت دیده‌ای در غبار فـتنـه که بر دین اهانت می‌شود ایـن أذانت بانگ تبـلیـغ ولایت می‌شـود أنا الزهـرا، أنا الزهرا، أنا الزهـرا، أنا الزهرا (۲) ****************************** در اذانت گو که دست شاه مردان بسته شد پشت در پهلوی دختِ مصطفی بشکسته شد در اذانت کن تو اعلام ای مؤذّن بر همه کـه بُـوَد خیرالعـمل، بِرُّ الْعلیّ و فـاطمه أنا الزهـرا، أنا الزهرا، أنا الزهـرا، أنا الزهرا (۲) ********************** بستر شهادت *********************** بیـن بستـر مـادر مظلومه‌ام افـتاده است گوئیا بهـر سفر از این جهان آماده است مرو مادر، مرو مادر، مرو مادر، مرو مادر (۲) ****************************** دست خود را گَه به بازو گَه به پهلو می‌زند شمع عُمر مادرم از درد، سوسو می‌زند پهلویش بشکسته شد در پشت آن در مادرم نافلـه خـوانـد نشـستـه بین بـسـتر مـادرم مرو مادر، مرو مادر، مرو مادر، مرو مادر (۲) ****************************** شـدّت دردش فراوان است یار مرتضی در قنوتِ خود به یک دستش بگوید رَبّنا نالۀ مادر زنـد بـر قلب ما هـر دم شَـرَر ذکر او عجّل وفاتی گشته از سوز جگر مرو مادر، مرو مادر، مرو مادر، مرو مادر (۲) *********************** شب شهادت *********************** ای مرا مـولا و رهبر ای مرا نور بصر آخرین شب باشد از عمر منِ خونین‌جگر خدا حافـظ، خدا حافـظ، خدا حافـظ، خدا حافـظ (۲) ****************************** درد غربت باشد از روی کـبودم منجلی می‌شوم مهـمان بابا کن حـلالـم یا عـلی! می‌روم از پیش تـو با قامتِ خم یا علی! إِبْکِـنی یا سیّـدی، مظلـومِ عـالـم یا عـلی! خدا حافـظ، خدا حافـظ، خدا حافـظ، خدا حافـظ (۲) ****************************** شب مرا غسل و کفن کن ای غریب عالمین بَعدِ من یا بوالحَسَن جان تو و جان حسین! می‌روم زینجا ولی دارم به قلبم سوز و آه وعــدۀ ما عصر عـاشـورا کنار قـتلگـاه خدا حافـظ، خدا حافـظ، خدا حافـظ، خدا حافـظ (۲) *********************** روز شهادت *********************** روز آه و روز ناله روز اشک غربت است روز عاشورای زهرای خمیده قامت است انا لمظلوم، انا لمظلوم، انا لمظلوم، انا لمظلوم (۲) ****************************** لالۀ من از جفا و کینـه پرپر گشته است با قد خم گشته مهمان پیـمبر گـشته است همچو گل افسـرده‌ام من در فراق آفتاب سقفِ بیت آرزوها بـر سر ما شد خراب انا لمظلوم، انا لمظلوم، انا لمظلوم، انا لمظلوم (۲) ****************************** کس در این عالم چو من، مظلوم بی‌یاور ندید اشک مظلومی من بر صورت یارم چکید حامی نیلی جمالم ای بـه عالـم نور عین بی‌تو من می‌مانم و آهِ حَسَن، اشک حسین انا لمظلوم، انا لمظلوم، انا لمظلوم، انا لمظلوم (۲) *********************** شام غریبان ************************ بی‌نوا شـد بلبل و هم بی‌صفا گشته چمن تسلیت یا حجة بن العسگری یابن الحسن ابـا صالـح، ابـا صالـح، ابـا صالـح، ابـا صالـح (۲) ****************************** اهل‌بیت مصطفی در شیون و در زمزمه است شام غم های علی یا شام دفن فاطمه است در شب شام غریبان شهر یثرب غم سراست مرتضی مشغول غسلِ حضرت خیرالنساست عـلی جانم، عـلی جانم، عـلی جانم، عـلی جانم (۲) ****************************** خـود تو می‌دانی گناه یار تنهایم چه بود بنگر ای أسما شده بازوی زهـرایم کبود از منِ دلخسته می‌کرد او ز جان دفع خطر بر غـلاف و تازیانه دستِ یارم شد سپـر انا لمظلوم، انا لمظلوم، انا لمظلوم، انا لمظلوم (۲) ********************** بعد از شهادت *********************** هر شب از درد فراقت می‌نمایم زمزمه رفتی و من مانـدم و یک خانۀ بی‌فـاطمه غریبم من، غریبم من، غریبم من، غریبم من (۲) ****************************** رفـتی ای آرام جانم رفـتی ای دلدار من خیز و بنگر ای بهار من به حال زار من خیز و بنگر بر حَسَن آن زینت دامانِ تو زانوی غم در بغل بگرفته از هجرانِ تو غریبم من، غریبم من، غریبم من، غریبم من (۲) ****************************** دیده‌اش را از غمت گریان نماید این پسر غصّـه‌اش را از پدر پنهان نماید این پسر خـاطرات ضرب سیلی قـاتل جانش شده هر شب از داغ تو چون شام غریبانش شده غریبم من، غریبم من، غریبم من، غریبم من (۲) |
